Η συμφωνία της ημέρας

Σήμερα η ημέρα ξεκινάει με Ludwig Van Beethoven και "Concerto In C For Piano, Violin & Cello, Op. 56, "Triple"" από τον δίσκο "Triple Concerto, Overtures".

Διευθυντής ορχήστρας ο Herbert von Karajan , Anne-Sophie Mutter βιολί.

Ο δίσκος είναι της Deutsche Grammophon με ημ/νία έκδοσης 25 Οκτωβρίου 1990.

Στο album, επίσης περιέχονται τα έργα (του ιδίου): Egmont, Op. 84 Overture - Coriolan, Op. 62 Overture - Fidelio, Op. 72B Overture.

Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω...

Αλήθεια πόσες συντάξεις πληρώνωνται με τα 5,5 δις του Βοσκόπουλου;

Λέξεις, λέξεις, λέξεις (έτσι σαν ηχώ)

Προσπαθώντας ν' αποφύγω τις ειδήσεις και σταχυολογώντας, παράλληλα, κείμενα στο διαδύκτιο, "έπεσα" σ' ένα forum, σχετικά με τις λέξεις ή εκφράσεις "που μας τη σπάνε". Όπως είναι και ο τίτλος της συζήτησης.

Ο διαδικτυακός τόπος είναι της Λεξιλογίας - http://www.lexilogia.gr/ - ενώ η ηλ. διεύθυνση της συζήτησης είναι αυτή http://www.lexilogia.gr/forum/showthread.php?t=2050.

Απολαυστική η συζήτηση με χιούμορ στα θέματα, αλλά και προβληματισμό, όσον αφορά τη γλώσσα - όχι μόνον την Ελληνική.

Παράλληλα, μπορεί όποιος ενδιαφέρεται να βρεί πληροφορίες για βιβλία που τον ενδιαφέρουν και μιά και το ανέφερα, υπάρχει ένα που μου κίνησε την προσοχή αυτόν τον καιρό.

Είναι η ιστορία της Ελληνικής επαναστάσεως του Γε΄ργιου Φίνλεϋ με μετάφραση του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Είναι δύο τόμοι από τις εκδόσεις του ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων.

Ο Γεώργιος Φίνλεϋ, Σκώτος φιλλέλην, ήρθε στην Ελλάδα για να πολεμήσει με τους επαναστατημένους Έλληνες και έζησε μέχρι τον θάνατό του εδώ.

Γράφει πολλές αλήθειες για την επανάσταση του '21, με μιά άλλη ματιά, αυτή του αποστασιοποιημένου, ως προς τα Ελληνικά θέματα, ανθρώπου.

Τη μετάφραση, όπως ανέφερα προηγουμένως, έκανε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης με τον γλαφυρό του λόγο και είναι υπέροχη.

Περισσότερα σχόλια μπορείτε να βρείτε σε τούτην τη διεύθυνση http://www.lexilogia.gr/forum/showthread.php?t=4333 και σε αυτή http://books.google.com/books?id=wJ4EXc7ilkkC&dq=greek+revolution+finlay&lr=&num=50&as_brr=1&source=gbs_navlinks _s.

Στη δεύτερη, το βιβλίο είναι στην Αγγλική γλώσσα και για όποιον την γνωρίζει καλά, θα είναι εύκολη η ανάγνωση, αλλά θα χάσει τον Παπαδιαμάντη.

Σχετικά με την επανάσταση και τις αλήθειες της, μπορεί ο ενδιαφερόμενος να βρεί αλήθειες και στα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη.

Καλές αναγνώσεις λοιπόν.

Φιλέλληνες

Αντιγράφω από το Βήμα, που με την σειρά του δημοσιεύει τη απάντηση του Ζαν Λυκ Γκοντάρ σε ερώτηση του περιοδικού «Les Ιnrockuptibles».

« Η Δύση οφείλει πολλά στην Ελλάδα, τη χώρα της φιλοσοφίας, της δημοκρατίας, της αρχαίας τραγωδίας. Ξεχνάμε πάντα τους δεσμούς ανάμεσα στην τραγωδία και στη δημοκρατία. Χωρίς τον Σοφοκλή δεν θα υπήρχε ο Περικλής. Χωρίς τον Περικλή δεν θα υπήρχε ο Σοφοκλής. Ο κόσμος της τεχνολογίας μέσα στον οποίο ζούμε χρωστά τα πάντα στην Ελλάδα » συνέχισε. Μάλιστα ο ευφυής Γκοντάρ, του οποίου η ταινία θα προβληθεί την ερχόμενη εβδομάδα στο τμήμα «Ενα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ των Καννών, χρησιμοποιεί την αριστοτέλεια λογική προκειμένου να τεκμηριώσει το πόσα ο πλανήτης Γη χρωστά στην Ελλάδα: « Ποιος εφηύρε τη λογική; Ο Αριστοτέλης. Ο Α ισχυρίζεται το Β. Ο Α διαθέτει θετικό χαρακτηριστικό. Αρα ο ισχυρισμός Β είναι αληθινός. Αφού το είπε ο Αριστοτέλης έτσι θα είναι. Λογική. Είναι αυτό που οι κυρίαρχες δυνάμεις ολημερίς φροντίζουν ώστε να μην υπάρχει καμία αντίδραση, ώστε να λειτουργούμε κάτω από μια ίδια λογική ».

Εν συνεχεία, ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ μάς ραντίζει ακόμη περισ σότερο με το δηλητήριο του σαρκασμού του: « Σωστά είχε πει η γερμανοεβραία συγγραφέας Χάνα Αρεντ ότι η λογική παροτρύνει τον ολοκληρωτισμό. Επομένως όλος ο κόσμος χρωστά χρήματα στην Ελλάδα. Αυτή η χώρα θα μπορούσε να απαιτήσει εκατομμύρια των εκατομμυρίων από όλους για τα συγγραφικά δικαιώματα των αρχαίων. Και θα ήταν απολύτως λογικό να της δοθούν. Αμέσως. Οι Ελληνες επίσηςκατηγορούνται ως ψεύτες. Αυτό μου θυμίζει έναν παλιό συλλογισμό που μαθαίναμε στο σχολείο:ο Επαμεινώνδας είναι ψεύτης και εφόσον όλοι οι Ελληνες είναι ψεύτες, άρα ο Επαμεινώνδας είναι Ελληνας. Δεν έχουμε προχωρήσει και πολύ από τότε ».

Χωρίς κάποιον εμφανή λόγο συγκινήθηκα.

Φυσικά, δεν πιστεύω, πως ότι στραβό κάνουμε πρέπει να το ανέχονται οι υπόλοιπες κοινωνίες επειδή κάποτε είχαμε πεφωτισμένους προγόνους.

Πάντως, μία ματιά με τον ανάλογο σεβασμό, την αξίζει ετούτος ο τόπος.

Και μία διευκρίνηση, κανένας λαός δεν επιτρέπεται να διασύρεται με τον τρόπο που έγινε για την Ελλάδα.

Ακόμη και για την θυριωδία των Γερμανών, η Ιστορία έκλεισε τα βιβλία της, χωρίς να χρεώσει ολόκληρο τον Γερμανικό λαό.

Στα Μάρμαρα δεν ξαναπήγα...

Πάει ο χρόνος, πάει κι' η ζωή.

Οι γαρουφαλιές σου είν' εδώ. Τις περιποιήθηκα και πετάξαν φύλλα και λουλούδια ένα ολόκληρο χρόνο.

Την τελευταία φορά που έφυγα, δεν προλάβαμε να πούμε γειά, το αφήσαμε στο αόριστο. Ήταν μια συμφωνία των τριών, κανείς μας δεν χαιρέτησε τον άλλον, γνωρίζαμε το βάρος του και τ' αποφύγαμε.

Στα Μάρμαρα δεν ξαναπήγα. Τη βαριοπούλα, εκείνην την καλή που μού 'χες πει να πάρω, δεν την θέλω πια. Είναι εκεί, αλλά το ποδάρι μου δεν το ξαναπατώ, ας πάει στο διάβολο.

Μήνες μετά κατάφερα να γράψω κάτι για την τελευταία εικόνα που είχα στα μάτια από το ψυχρό δωμάτιο με τη θανατερή λιτότητα, τα κουτιά των φαρμάκων και το αποτύπωμα μιας απουσίας πάνω στα γαλάζια σεντόνια. Όταν το τελείωσα κατάλαβα πως η δύναμή του θα κράταγε ζωντανές τις σκέψεις και τα συναισθήματα, αλλ' εις μάτην. Ο υπολογιστής είχε άλλη άποψη για τα βάρη του σύμπαντος που επικάθεινται επάνω στις ασήμαντες ζωές και τις μετατρέπουν σε σκόνη.

Η ζωή κυλά, τα γεγονότα συσσωρεύωνται, αλλά πάντοτε θα μένεις ανέγγιχτος, απ' τη φθορά των έμβιων όντων, εκτεθειμένος σ' αυτήν των αντικειμένων, όσο κι' αν ο νους δεν το χωρά. Την αντικειμενοποίηση της ζωής, δεν μπορεί η σκέψη να την πιάσει.

Τώρα που το ξημέρωμα πλησιάζει και οι ώρες μικραίνουν αντί να μεγαλώνουν - το αντίθετο απ' όταν διασκεδάζεις - σκέφτομαι εκείνη την προσπάθεια που έκανα να σε επισκεφθώ. Αλλά δεν μπόρεσα, είναι πολύ ψυχρό το μάρμαρο, που να μιλήσεις. Άσπρο, παραλληλόγραμμο, ανέκφραστο, μοιάζει με ένα κακό γλυπτό που είναι έτοιμο να σου επιτεθεί. Σα μικρό φτηνό και πλαστικό κινέζικο στρατιωτάκι.

Έτσι λοιπόν σήμερα, βρισκόμαστε εδώ χωρίς πολλές κουβέντες, ένα χρόνο μετά.

Στο προθάλαμο της λήθης εσύ, στο ρου των γεγονότων εμείς. Θα 'ρθεί και η δική μας η σειρά και μετά οι επόμενοι και οι μεθεπόμενοι. Ο κύκλος της αναιτιότητας δε λέει να κλείσει.

Αυτά λοιπόν καλέ μου φίλε, σε χαιρετώ εμμέσως, με το δικό μου τρόπο, ένα χρόνο μετά και ποιός ξέρει και πόσα χρόνια αργότερα.

Εικόνα βράχου και ο μικρός φιλλέλην (δε φαίνεται είναι από κάτω)

Για να μην λέμε μόνον πικρίες, να και ένας υπέροχος βράχος που συνάντησα σε ένα ταξίδι μου.

Η Κυριακή της Λαμπρής και το Ελληνικόν έθνος

Και μέσα σε αυτήν τη γενική δυστυχία που μας κατατρέχει, η σημερινή ημέρα εδώ στο χωριό, έχει φέρει κάτι από καλοκαίρι - στο πιο ήσυχό του.

Μια ζεστή ατμόσφαιρα με έντονη ηλιοφάνεια, όπου οι ήχοι του χωριού, μοιάζουν να πέφτουν σε νάρκη, ή περιπλανώνται μετέωροι μέσα στα στενά σοκκάκια, στους ασπρισμένους τοίχους και σε μιά ψεύτικα πεπαλαιωμένη ατμόσφαιρα.

Στο σπίτι, παρέα με το internet, διαδικτυακό ραδιόφωνο και ράθυμη διάθεση, που δεν επιτρέπει - σήμερα τουλάχιστον - πλήρη συνειδητοποίηση των εθνικών προβλημάτων.

Ισως να οφείλεται και στον πρωθυπουργό, ποιός ξέρει, που κάνει το διάγγελμα συλλαβίζοντας και διαβάζοντας το κείμενο. Ε! δεν σε πείθει, ρε παιδάκι μου, ένας άνθρωπος που αναφέρει μια εθνική καταστροφή, διαβάζοντάς την.

Είναι διαφορετικό να κοιτάς τον άλλο στα μάτια και να του λές ότι πεθαίνει από καρκίνο σε ένα μήνα κι' αλλοιώς σε αντιμετωπίζει άμα του το λές διαβάζοντας το κείμενο. Σαν πρόβα λίγο μοιάζει.

" Σε λίγο -παύση- καιρό θα -παύση- έχετε πε θάνει -παύση- απο καρκί νο -παύση- υπολογίζω -παύση- περίπου σε ένα -παύση- μήνααλλά -παύση- εμείς θα εί μαστε κοντάσας -παύση- και θα συμμπάσχουμε ανα γνωρίζοντας τ ις ευθθθ ΄θνες μας."

Έτσι λοιπόν σου αναγγέλουν την θανατική σου καταδίκη, εν μέσω μιας ηλιόλουστης ημέρας, που από μόνη της σε προδιαθέτει θετικά.

Που να ξέρεις μπορεί να περίμεναν το OK και από την μετεωρολογική υπηρεσία.

Άλλωστε, μέσα, στην Κυριακάτικη ραστώνη μιας ζεστής ανοιξιάτικης ημέρας, όλα μπορούν να συμβούν και να φανούν μακρινά, πολύ.

Όσο μας εφάνει ο σεισμός της Αϊτής.

Άντε καλό απόγευμα να 'χουμε μετά τη χώνεψη ενός τόσο μεγάλου σουβλιστού αρνιού.

Και πολιτική και πόνος

Πως να μπείς σ' ένα σπίτι, που ο ιδιοκτήτης του να μην καθαρίζει για 35 χρόνια, παρά σπρώχνει τη σκόνη κάτ' απ' το χαλί. Και μόλις το σηκώσεις να βρείς σκουλήκια βρώμες και σάπια πατώματα! Κάπως έτσι είναι τα πράγματα.

Τώρα καθημερινά, ακούς στις ειδήσεις για οργανισμούς ολόκληρους που κακοδιαχειρίζοταν το δημόσιο χρήμα, αλλά - κακά τα ψέμματα - όλοι μας γνωρίζαμε και περιπτώσεις διαφθοράς, αλλά δεν μιλούσαμε - και που να μιλήσεις άλλωστε.

Στη διπλανή μας πόρτα έμενε κάποιος που είχε παρανομήσει με κάποιο τρόπο. Κι' αναρωτιόμαστε, που πήγαν τα λεφτά! Όλοι φάγαμε από την πίττα, απλώς οι πολιτικοί έφαγαν το μεγαλύτερο μέρος

Έχουν δίκιο στο εξωτερικό που μας θεωρούν κλέφτες, ένα ολόκληρο κράτος είχε γίνει συνδικάτο του εγκλήματος.

Τώρα φωνάζουμε, διαμαρτυρόμαστε, και μας φταίνε όσοι ζητούν το κεφάλι μας επί πίνακι.

Φοβάμαι πως αυτή η ιστορία της διαφθοράς, δεν θα έχει τελειωμό. Δυστυχώς.

Οι Βοριάδες στο Αιγαίο, δε λένε να πέσουν και θα μου καταστρέψουν ότι λαχανικό έβαλα. (άσχετο αλλά συγκινητικό, αν σκεφτείς τον κόπο και το χρήμα).

Σε λίγο καιρό, μας βλέπω να φυτεύουμε όπου μπορούμε κι' ότι μπορούμε.

Και μιάς και θα μας έχουν κόψει τη ρεμούλα, μάλλον θα φυτεύουμε τίποτα "περίεργα", για να προμηθεύουμε "μεγάλους" οίκους του εξωτερικού, για να επιβιώσουμε.

Και ένα ερώτημα. " Άραγε, αν χαρακτηρίζοταν, νομικά, ο χρηματισμός σαν εκβιασμός - είναι ένα τέτοιο είδος άλλωστε - και επιβραβεύοταν με ικανοποίηση των αιτημάτων τους, όσοι κατήγγειλαν και στη συνέχεια βοηθούσαν την αστυνομία να συλληφθούν οι ένοχοι, τι θα γινόταν;"

Μήπως και οι παρανομούντες χρηματιζόμενοι αλλά και οι έχοντες την πρόθεση για αυθαιρεσία, αποθαρρύνοταν;

Άλλωστε ποιός θα ξεκινούσε να αυθαιρετήσει, αν γνώριζε πως ο αρμόδιος φορέας, από τον φόβο του, θα γινόταν ποιό τυπικός, στον έλεγχό του;

Αυτά τα του ξημερώματος. Ολόκληρη τη νύχτα σκέφτομαι τα ίδια και τα ίδια, όπως κάθε Έλληνας φαντάζομαι.

Άντε και καλό Σαββατοκύριακο, παρέα με τους καρχαρίες της ενημέρωσης.