Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

Το video για την Γάζα που λογοκρίθηκε από το BBC

Σε τούτο το σημείο, πατώντας, θα βρείτε το video που λογόκρινε το BBC και αφορά την ανθρωπιστική βοήθεια που χρειάζονται οι άνθρωποι στην Λωρίδα της Γάζας.
Δεν το αναρτώ για να δούμε μόνον τη φρίκη της καταστροφής και τα δυστυχισμένα παιδιά, δεν το αναρτώ για την ομορφιά του, ή την λιτότητά του.
Το κάνω ως μία παραίνεση για βοήθεια, σε αυτήν τη γωνιά του κόσμου, την τόσο δοκιμασμένη.

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

Μία από τις κοινωνικοπολιτικές αλλαγές που έφερε μαζί του ο 20 ος αιώνας, ήταν ότι πριν οι ηγεμόνες όλης της γης, πίστευαν, πως είναι γεννήματα θεών και αθάνατοι. Τώρα όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν το ίδιο για τον εαυτό τους.

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

...και περιμένοντας το video να "ανεβεί", καθάρισα και μία αγκαλίτσα χόρτα. Καλά ήταν

Τα δέντρα

Το γεγονός ότι διανύουμε προεκλογική περίοδο, φαίνεται κάθε μέρα όλο και περισσότερο.
Αλλοιώς, δεν θα παρακολουθούσαμε την κυβέρνηση και τα στελέχη της παράταξης της Ν.Δ., να προσπαθούν εναγωνίως, να αποδομήσουν, ό,τι απέμεινε όρθιο σε αυτήν την ταλαίπωρη χώρα.
Τα ΜΑΤ, πλέον χρησιμοποιούνται αδιακρίτως· διότι, με ποιόν  τρόπο ακριβώς, μπορείς να αναχαιτήσεις τον οργισμένο πολίτη.
Οργισμένο, για τα σκάνδαλά σου, την ανικανότητα να κυβερνήσεις, την έλλειψη πολιτικής βούλησης, αλλά και την πλήρη αδιαφορία σου για τον λαό.
Το λαό που αφαιμάζεις, προκειμένου, να καλύψεις την αποτυχημένη οικονομική πολιτική σου.
Και φυσικά -  με την πλήρη απουσία μιας αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπου κι' αυτή βουτηγμένη σε παρόμοια σκάνδαλα, πως ν' αρθρώσει λόγο - η κυβέρνηση αποκτά έναν επικίνδυνο δεσποτισμό ενώ η Δημοκρατία, ουσιαστικά αποδυναμώνεται.
Ας προχωρήσουμε, όμως και λίγο πιο αριστερά,να δούμε τι συμβαίνει όταν, έχουμε ένα κόμμα αριστερών του σαλονιού -διότι αριστερός, κύριοι σημαίνει τρόπος ζωής, όχι κόμμα- που κινούνται ευέλικτα, δε λέω, με τις επιταγές της μόδας. Και το μικρό κοκκοράκι του κυρίου Τσίπρα, σηματοδοτεί κάτι, στον κώδικα ρουχισμού.
Και φυσικά το μεγάλο ΚΚΕ, αγέραστο, απέθαντο, σαν Δράκουλας στέκει στις επάλξεις και παρακολουθεί. Αρτηριοσκληρωτικό, με πολλούς και ικανούς αγωνιστές του να έχουν μαρτυρήσει, γινόμενοι θύματα εσωτερικών ίντριγκων και προδοσιών, έως διαρροών πρός τα δεξιά, σε βάρβαρες εποχές.
Δύο αριστερά κόμματα, με  μόνη την ετικέτα να τα διαχωρίζει από τα άλλα, που στην πραγματικότητα (τόση Αριστερά, πια) δεν εννοούν να βρουν μία κοινή λύση και γραμμή, να ενσωματωθούν και να σταματήσουν επιτέλους τις αερολογίες περί ιδεολογικών διαφορών. Αφού αποδεδειγμένα δεν υπάρχει ίχνος ιδεολογίας στους χώρους τους.
Αναρωτιέται η ηγεσία του Σύριζα, γιατί δεν πρόκειται να ξεπεράσει το ποσοστό του και να διεκδικήσει ηγετικό ρόλο μέσα στη Βουλή; Μήπως χρειάζεται και μία περισσή σοβαρότητα, εκτός των κινήσεων εντυπωσιασμού, όπως λόγου χάριν, κινητοποιήσεις κατοίκων περιοχών;
Φυσικά και το τελευταίο κομμάτι αποτελεί ένα κρίσιμο σημείο· το να ευαισθητοποιούνται οι πολίτες για τα θέματα που συμβαίνουν γύρω τους και να εκδηλώνουν την δυσφορία τους με κινητοποιήσεις πρέπει να είναι γεγονός. Όμως για ποιό θέμα με πολιτικό κόστος, μπορούμε να έχουμε υπεύθυνη τοποθέτηση από τον Σύριζα;
Φυσικά για το κρατίδιο του Λαος δεν αναφέρομαι καθόλου, χρήζει ψυχαναλυτικής προσέγγισης και η ύπαρξή του ακόμη. Δεν είμαι είδικός επί της ψυχοπαθογένειάς του.
Πολύ θέλω να αναφερθώ και στον γίγαντα με τα πήλινα πόδια. Όχι αυτόν του κυρίου Πάγκαλου, αλλά τον πραγματικό. Εκείνον με τις τεράστιες εκτάσεις και τα πανάκριβα τρακτέρ, που αποκλείει μία χώρα προκαλώντας ζημίες εκατομμυρίων ευρώ απαιτώντας - στην ουσία- τις αυξήσεις που δεν πήραν εργαζόμενοι και συνταξιούχοι. Και μοναδικό φαινόμενο, παγκόσμια πατέντα, στην Ελλάδα οι ελεύθεροι επαγγελματίες, διότι αυτό είστε, να ζητούν επιδοτήσεις ενώ παζαρεύουν ανάμεσα σε δύο κόμματα ποιό θα δώσει τα περισσότερα
Γίγαντα, ανάλγητο, βέβαια, διότι σε οικονομική κρίση τόσο μεγάλη τολμούν να προκαλούν έμφραγμα σε δρόμους και επαγγελματίες.
Εάν για παράδειγμα οι στρατιωτικοί αποφάσιζαν με τανκς, να κλείσουν τους δρόμους, διεκδικώντας αυξήσεις, θα προσλάμβανε άλλη βαρύτητα το γεγονός. Τώρα όχι, εννοείται ( από ποιούς άραγε να εννοείται;)
Φυσικά έτσι είναι η αγροτιά, μεγάλες εκτάσεις με μηχανήματα και εργάτες. Δεν είναι, για παράδειγμα, ο κάτοικος των νησιών, στα ενδότερα αυτών, όπου ο κάματος και η χειρωνακτική εργασία αποτελούν όχι μόνον καθημερινό αλλά και αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους. Οπωσδήποτε σε τούτο το κράτος που προνοεί για τον πολίτη του, ο αδύναμος να αντιδράσει, δεν υπάρχει.
Το άρθρο τούτο, ξεκίνησε με αφορμή τα αιωνόβια δέντρα που έκοψε ο κύριος Κακλαμάνης, προφανώς για να διευκολύνει κάποιους άλλους κυρίους στην κατασκευή ενός υπόγειου γκαράζ. Τον θυμήκα με αφορμή το περιστατικό αυτό και σε μία άλλη δήλωσή του για το επόμενο, μετά το καμμένο, δέντρο. Με ύφος Βοναπάρτη και αποφασιστικότητα, μας έλεγε πως το δέντρο θα αντικατασταθεί όπωσδήποτε και θα ανάψει τις ημέρες των Χριστουγέννων. Και όλα τούτα μερικές ημέρες μόνον από την φρικτή δολοφονία του νεαρού Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Θυμάμαι πως τότε πέρασε από το μυαλό μου η χυδαία, πλην όμως χαρακτηριστική, λαϊκή φράση, Εδώ καράβια χάνονται και το μουνί χτενίζεται.

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009

Αφήνω την Αθήνα με βροχές

Εύχομαι και στο νησί που πηγαίνω να συμβαίνει το ίδιο.
Η φύση, είναι μάνα, όσο και να την πληγώνεις, εκείνη, πάντα προσπαθεί να σου δίνει ότι μπορεί.
Το θέμα είναι να την σέβεσαι και να τιμάς την προσφορά της.
Αυτόν το σεβασμό, χάσαμε με τις παροχές που μας προσφέρει η τεχνολογία, σε συνδυασμό με την ανωριμότητά μας.
Τώρα καλούμαστε να πληρώσουμε με τίμημα βαρύ. Αυτό είναι το λιγότερο, το χειρότερο είναι να βλέπεις γύρω σου τη ζωή όπως την γνώρισες από τα παιδικά σου χρόνια, να μαραζώνει χρόνο με τον χρόνο.
Οι χειμώνες μικραίνουν, τα καλοκαίρια μεγαλώνουν. Και που να ήξερα, τότε, μες την παιδική αφέλεια, που ευχόμουν να γίνει ζεστότερος ο καιρός, να σταματήσει ο χειμώνας και να ζούμε με καταφώτεινο ήλιο πάνω από τα κεφάλια μας.
Που να ήξερα την αγωνία που θα με κατέτρωγε, χρόνια αργότερα για ό,τι σήμαινε μιά αθώα παιδική ευχή.
Καλό χειμώνα να έχουμε και περισσότερο μυαλό μέσα στο κεφάλι. (Τ' ακούς odyssea ;)
(Γιατί άραγε, αυτό που θα μπορούσε να αποτελεί μια ωραία ευχή για ένα νέο έτος, να έρχεται τόσο αργότερα;)

Υ.Σ. ένα πράγμα που μου ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι, είναι όταν ακούω τους μετεωρολόγους, -αλλά και τον κόσμο γύρω μου- να λένε για χειμώνα, ότι π.χ. "η αυριανή μέρα προβλέπεται καλή με αυξημένες για την εποχή θερμοκρασίες και ηλιοφάνεια σε ολόκληρη τη χώρα", πόσο μάλλον, όταν έχουν προηγηθεί ανομβρίες και υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες.
Τι καλύτερο απο, "Αύριο προβλέπεται καλός καιρός με πτώση της θερμοκρασίας και χιόνια στα ορεινά" ή και τα πεδινά, ότι να 'ναι.

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Κάτι που είχα υποσχεθεί πριν φύγω για το 15νθήμερο



Αυτό το βίντεο υπάρχει στον υπολογιστή μου, σε δύο μέρη. Εδώ έχουμε το πρώτο κομμάτι.
Επιστρέφοντας θα ανεβάσω και το δεύτερο.
Κάποια στιγμή, ελπιζω πως θα κάτσω κάτω και θα μοντάρω, για να μην είναι διακεκομένη η προβολή του.