Μια ζεστή ατμόσφαιρα με έντονη ηλιοφάνεια, όπου οι ήχοι του χωριού, μοιάζουν να πέφτουν σε νάρκη, ή περιπλανώνται μετέωροι μέσα στα στενά σοκκάκια, στους ασπρισμένους τοίχους και σε μιά ψεύτικα πεπαλαιωμένη ατμόσφαιρα.
Στο σπίτι, παρέα με το internet, διαδικτυακό ραδιόφωνο και ράθυμη διάθεση, που δεν επιτρέπει - σήμερα τουλάχιστον - πλήρη συνειδητοποίηση των εθνικών προβλημάτων.
Ισως να οφείλεται και στον πρωθυπουργό, ποιός ξέρει, που κάνει το διάγγελμα συλλαβίζοντας και διαβάζοντας το κείμενο. Ε! δεν σε πείθει, ρε παιδάκι μου, ένας άνθρωπος που αναφέρει μια εθνική καταστροφή, διαβάζοντάς την.
Είναι διαφορετικό να κοιτάς τον άλλο στα μάτια και να του λές ότι πεθαίνει από καρκίνο σε ένα μήνα κι' αλλοιώς σε αντιμετωπίζει άμα του το λές διαβάζοντας το κείμενο. Σαν πρόβα λίγο μοιάζει.
" Σε λίγο -παύση- καιρό θα -παύση- έχετε πε θάνει -παύση- απο καρκί νο -παύση- υπολογίζω -παύση- περίπου σε ένα -παύση- μήνααλλά -παύση- εμείς θα εί μαστε κοντάσας -παύση- και θα συμμπάσχουμε ανα γνωρίζοντας τ ις ευθθθ ΄θνες μας."
Έτσι λοιπόν σου αναγγέλουν την θανατική σου καταδίκη, εν μέσω μιας ηλιόλουστης ημέρας, που από μόνη της σε προδιαθέτει θετικά.
Που να ξέρεις μπορεί να περίμεναν το OK και από την μετεωρολογική υπηρεσία.
Άλλωστε, μέσα, στην Κυριακάτικη ραστώνη μιας ζεστής ανοιξιάτικης ημέρας, όλα μπορούν να συμβούν και να φανούν μακρινά, πολύ.
Όσο μας εφάνει ο σεισμός της Αϊτής.
Άντε καλό απόγευμα να 'χουμε μετά τη χώνεψη ενός τόσο μεγάλου σουβλιστού αρνιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου