Ο Αυριανός Κόσμος

Το σημερινό άρθρο, δεν είναι τυχαία τοποθετημένο στις χρονικές συγκυρίες.

Το επιβάλλει, ή, κατά τη γνώμη μου, άνοδος ενός νέου φασισμού άλλου τύπου, με επίφαση της ελευθερίας, που προσπαθεί να υποδείξει στους πολίτες των χωρών πόσο αδύναμοι είναι μπροστά στην κιμαδομηχανή του.. «συστήματος». Ξεκινά με πολλαπλές εστίες ανά τον κόσμο και πρωταγωνιστές χώρες οικονομικά, στρατιωτικά ισχυρές, εταιρείες, οικονομικά τραστ μεγάλων συμφερόντων, ενός φασισμού που εκδηλώνεται, πότε με επιχειρήσεις σαν κι' αυτή την πρόσφατη του Ισραήλ, (αλλά και τις γεννοκτονίες που επιχειρεί όσον αφορά τους Παλαιστίνιους), και τη χλιαρότατη αντίδραση -πάντοτε χωρίς κυρώσεις- των υπολοίπων κρατών, πότε με οικονομικές ρυθμίσεις που μπορούν να αποκλείουν λαούς από το δικαίωμα να ζουν με ανθρωπινές συνθήκες, όπως το πρόσφατο παράδειγμα της Ε.Ε. -και δεν εννοώ την Ελλάδα μόνον-, με προσπάθειες να εφαρμοσθούν κυρώσεις οικονομικές, έξοδο απ' το Ευρώ, στέρηση του δικαιώματος ψήφου στην Ευρώπη, των κρατών που δεν μπορούν να είναι οικονομικά ισχυρές, πότε με ωμές στρατιωτικές επιχειρήσεις -πάντοτε με πρόσχημα την "τρομοκρατία"- σε χώρες κυρίως, ισλαμικές.

Και ας προσέξουμε κάτι, η Αμερική αυτή η "υπερδύναμη", που δεν δίστασε να επιτεθεί στα σύνορα της Ευρώπης, που ρήμαξε το Ιράκ, στην τραγική ετούτη οικολογική καταστροφή, της διαρροής πετρελαίου, που προκάλεσε η B.P. είναι απλά πολύ οργισμένη. Αυτό, τουλάχιστον μας εδήλωσε ο "πιο ισχυρός άντρας του πλανήτη". Είναι πολύ οργισμένος με τη εταιρεία αλλά οι κυρώσεις σε αυτήν πόσο βαθιές μπορούν να είναι;

Ετούτη η εισαγωγή, λοιπόν, αφιερώνεται σε έναν άνθρωπο, που ονειρεύτηκε μία διαφορετική μοίρα για τους πολίτες της γης και αποτυπώνει τη σκέψη του, αυτή στο βιβλίο «Ο Αυριανός Κόσμος».

Στέφαν Τσβάϊχ, ή, αν προτιμάτε, Stefan Zweig.

Συγγραφέας, στοχαστής, ειρηνιστής, επίκαιρος.

Γεννήθηκε στη Βιέννη το 1881 και αυτοκτόνησε με την σύντροφό του στη Βραζιλία το 1942.

Πριν προχωρήσουμε πάραπέρα, παραθέτω το σημείωμα που άφησε, εξηγώντας τα αίτια της αυτοκτονίας του

«Αφού είδα την πτώση της χώρας, της ίδιας μου της γλώσσας και αφού είδα την πνευματική μου πατρίδα, την Ευρώπη, να καταστρέφεται, και, αφού είμαι εξήντα χρόνων, θα χρειαζόμουν τεράστια δύναμη για να ξαναχτίσω τη ζωή μου και η ενέργεια μου εξαντλήθηκε όλα αυτά τα χρόνια περιπλανήσεων σαν άπατρίς. Έτσι, νομίζω πως ήρθε η ώρα να τερματίσω μια ζωή αφιερωμένη εξ ολοκλήρου στην πνευματική εργασία, πιστεύοντας ότι η ανθρώπινη ελευθερία και η προσωπική μου είναι ο μεγαλύτερος πλούτος στον κόσμο. Φεύγω, αποχαιρετώ γλυκά όλους τους φίλους μου».

Γεννήθηκε το 1881 στη Βιένη, στους κόλπους μιας εύπορης εβραϊκής οικογένειας. Σπούδασε στην Αυστρία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, περισσότερο δοκιμάζοντας τις δυνάμεις του στη συγγραφή παρά παρακολουθώντας τις πανεπιστημιακές παραδόσεις.

Ταξίδεψε πολύ κυρίως σε όλη την Ευρώπη, την οποία θεωρούσε σαν ένα δεύτερο σπίτι. Έχοντας αντίληψη του Πολίτη του κόσμου και όντας ειρηνιστής,θεωρούσε σαν αδιανόητο γεγονός τον πόλεμο, Πρώτο και Δεύτερο, τότε. Έγραψε πολύ (ποίηση, θέατρο, βιογραφίες, δοκίμια, νουβέλες, μεταφράσεις), γοητεύτηκε από τη διδασκαλία του Φρόιντ, συνδέθηκε στενά με πολλές προσωπικότητες της εποχής του. Οι πολλές βιογραφίες πάνω στις οποίες δούλεψε παθιασμένα (Νίτσε, Μπαλζάκ, Ντοστογιέφσκι, Μαρία Αντουανέτα, Μαρία Στιούαρτ, Τολστόι, Μαγγελάνος, Ερασμος, Κλάιστ, κ.ά.) αντανακλούσαν το ενδιαφέρον του «για την ψυχολογική απεικόνιση των χαρακτήρων».

Στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο « Ο Αυριανός Κόσμος», αποτυπώνει την προσωπική του αγωνία για την κατάσταση του κόσμου με την άνοδο του φασισμού και του πολέμου, κάνοντας μια αναδρομή στα χρόνια πρίν τους δύο παγκόσμιους πολέμους και την διαδρομή του στα επόμενα χρόνια.

Αυτοκτόνησε στη Βραζιλία, απελπισμένος για την συνάχιση του χιτλερικού καθεστώτος και την έλλειψη ελευθερίας.

Το βιβλίο που κατέχω, δυστυχώς είναι πολύ παλαιά έκδοση και δεν γνωρίζω άν υπάρχει στα βιβλιοπωλεία. μια ματιά, όμως, στο διαδίκτυο ίσως να αποφέρει καρπούς στο ενδιαφερόμενο.