Το απόγευμα πολλών φαύνων ή Η παράξενη αντίληψη του φασισμού στη σύγχρονη εποχή

Πόσο βλάκας, μπορεί, ο ανημέρωτος  άνθρωπος, να είναι.

Στην χθεσινοβραδυνή μου ανάρτηση, αναφερόμουν στην ημέρα ενός φαύνου, όπως φάνηκε από τα σημερινά νέα για την Λωρίδα της Γάζας. Και φυσικά τα νέα κάθε άλλο παρά σημερινά είναι.

Τα γνωρίζουμε και τα ακούμε χρόνια τώρα.

Για να βγάλουμε, λοιπόν, το μεγεθυντικό φακό από την δική μου ημέρα, κι' ας απλώσουμε την ματιά  και στον υπόλοιπο κόσμο.

Ουσιαστικά η αναλογίες είναι οι ίδιες. Μπορούμε άνετα να μιλήσουμε για τ' απογεύματα των φαύνων.

Γιατί όμως, γιατί φτάνουμε εδώ και τι λύσεις μπορεί κάποιος να προτείνει;

Ίσως τώρα να είναι αργά πιά· αργά για όλη την ανθρωπότητα. Η ελευθερία καταχτιέται, βέβαια με αγώνες, αλλά και με γνώση ιστορική και επαγρύπνηση. Θεωρώ δε, πως σε καμία περίπτωση δεν θα είμαστε στο σημείο αυτό, αν οι άνθρωποι λειτουργούσαμε σαν συνειδητοποιημένα πολιτικά όντα. Ομαδικά, γιατί τα προβλήματα των άλλων ανθρώπων είναι και δικά μας, αλλά και ατομικά με υπευθυνότητα στις ψήφους μας και στην ζωή μας.

Πόσος είναι ο καιρός που συμβαίνουν όλα τούτα;

Πάρα πολύς, χρόνια τώρα.

Και πότε σηκώσαμε το κεφάλι να δούμε τον ορίζοντα γύρω μας, εκτός από το πάτωμα στα πόδια μας; Ποτέ, ποτέ δεν κάναμε μιάν ολοκληρωμένη κίνηση γύρω από τέτοιου τύπου ζητήματα, ποτέ δεν απαιτήσαμε από τις κυβερνήσεις μας να λάβουν θέση.

Έχουμε μάθει να κλείνουμε τα μάτια μπροστά στις ειδήσεις και να τ' ανοίγουμε μόνο στις εκπομπές με τις παρασκευές των φαγητών, αυτές με τους πρωϊνούς καφέδες, αλλά και τα μεσημεριανά κουτσομπολιά και είμαστε αυτάρκεις, σίγουροι για τον εαυτό μας.

Και τα χρόνια περνούν, η ζωή περνά, έρχεται η στιγμή του τέλους και μοιάζει σα να μην υπήρξαμε καθόλου σ' αυτήν τη γη. Την καταστροφή όμως την κάναμε κι' ας μην υπήρξαμε ποτέ.

Εν τω μεταξύ, νέοι Hitler γεννιούνται παντού στον κόσμο και οι θέσεις εργασίας είναι άφθονες για αυτούς τουλάχιστον.

Εμπρός λοιπόν, νέοι σφαγείς, της ανθρωπότητας, Ισραηλινοί - όχι όλοι φυσικά- κάντε τη Λωρίδα της Γάζας ένα τεράστιο στρατόπεδο εξόντωσης και μπορείτε άνετα ν' αποκρούετε τις οργισμένες αντιδράσεις, καλυπτόμενοι από το ματωμένο παρελθόν σας.

Το πιο ελεεινό της υπόθεσης αυτής είναι πως δίνουν ερείσματα σε κάθε φασισταριό της γης αυτής να προβάλει το φρικιαστικό εαυτό του με κάλπικα επιχειρήματα, αγνοώντας πως είστε ίδιοι.

Η ΑΝΟΙΞΗ ΤΟΥ ΖΩΙΚΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ. Άντε να δούμε και τον χειμώνα.

Πότε σαν παράσιτα, τούτη η γης θα μας 'ξωπετάξει από πάνω της.