Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008

Μουσική

Όλη την ημέρα σήμερα την πέρασα, παρακολουθώντας και κατεβάζωντας μουσική κλασσική από το youtube.
Ίσως φανεί λίγο περίεργο αυτό που θ' αναφέρω, μα τόσα χρόνια μέχρι τώρα, δεν πίστευα ποτέ, ότι το συγκεκριμένο κανάλι θα είχε τέτοιο πλούτο στην κλασσική μουσική.
Ηχογραφήσεις παλαιές, με μεγάλους ερμηνευτές, μαθήματα μουσικής σε ωδεία, από γνωστούς και σπουδαίους δασκάλους, ακόμη και μια συνέντευξη, είδα με τον Pamblo Cassals, όπου ταυτόχρονα ένας γλύπτης, "έστηνε" το κεφάλι του μουσικού στον πηλό.
Δυστυχώς ήταν σε πρωταρχικό στάδιο και δεν έδειχνε, επίσης, πολυ τακτικά το γλύπτη για να γνωρίζουμε αν ήταν εφάμιλλος με τον Cassals.
Εκείνο όμως που μου τράβηξε την προσοχή· και κυριολεκτικά με μάγεψε, ήταν η παρουσίαση, σε χορό, του Bolero, του Ravel με την Maya Plisetzkaja, σε χορογραφία του Maurice Bejart.
Στο πρώτο video που είδα, ήταν μια άλλη χορευτρια, της οποίας το όνομα δεν θυμάμαι.
Άρτια και εξαιρετική παράσταση.
Στο άλλο όμως με την Plisetzkaja η ερμηνεία ήταν μαγευτική. Οι κινήσεις της, μοναδικές, τα χέρια της κυμάτιζαν σαν να μην υπήρχαν κόκκαλα, ενώ κάποιες φορές τα έριχνε με τέτοιον τρόπο σαν της μαριονέττας και ξανά τα κύματα, ενώ τα πόδια της κινούνταν με ρυθμό, σ' ένα παράξενο ανεβοκατέβασμα που έδεινε τον παλμό σε όλο το κορμί. Και το σώμα της από την κίνηση και μόνον απέπνεε ένα έντονο ερωτισμό, θα 'λεγε κανείς πως με την παράστασή της η μουσική έφτανε στο υπέρτατο σημείο ολοκλήρωσής της.
Παρακολούθησα και αποσπάσματα από τον Ορφέα και Ευριδίκη του Gluck με χορογραφία της Pina Bauch.
Προσπάθησα να ανεβάσω στο ιστολόγιο μερικά videos αλλά απέτυχα. Προφανώς ήταν πολύ μεγάλα, ή δεν κατάλαβα καλά τις οδηγίες.
Πάντως, όταν κάποιος βρίσκεται όσο περισσότερο μπορεί, πιο κοντά στην τέχνη, θεωρώ ότι έχει ανάγκη να βρίσκεται ακόμη περισσότερο και μπορεί να ρουφάει σαν τον διψασμένο ότι βλέπει και ότι ακούει.
Σχετικά με αυτό, αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω και κάτι παραπάνω, περισσότερο για την παρεξήγηση που υπάρχει για την σχέση των καλλιτεχνών, των μαικήνων, και του κοινού. Για την δημιουργία των έργων και για τους καλλιτέχνες
Υπάρχει μία παραπληροφόρηση (που περισσότερο καλύπτει μιά εύπεπτη απόδοση των καλλιτεχνών, για το κοινό) από τον αμερικάνικο -κυρίως- κινηματογράφο για εμπορικούς λόγους φυσικά. Είναι μεγάλο το θέμα και θα το αναρτήσω λίγο αργότερα, όσο δύναμαι πιο ολοκληρωμένα.
Προς το παρόν θα προσπαθήσω ξανά να αναρτήσω τα videos γιατί είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα.

2 σχόλια:

  1. Πολύ ενδιαφέρουσα η ανάρτησή σου. Πράγματι βρίκσει κανείς πολύ εδνιαφέρουσες παρουσιάσεις πέρα από τις εμπορικές ταινίες που διακινούνται.
    Θα ήθελα να δω τα βίντεος. Αν θες βοήθεια πες μου. Αν πρόκειται για videos από το youtube μπορώ να σε βοηθήσω. Αν πρόκειται για δικά σου δυστυχώς και εγώ ψάχνω να δω πως ανεβαίνουν. Εχω πολύτιμο υλικό σε βίντεο που ἐχω τραβέξει και θέλω να μοιραστώ μέσω του blog αλλά δεν τα έχω καταφέρει ακόμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σκέφτομαι, μήπως το υλικό που έχεις , θα μπορούσες, αν ήθελες φυσικά, να το ανεβάσεις στο youtube και μετά στο blog.
    Πάντως θα ρωτήσω κάποιους φίλους που γνωρίζουν καλύτερα και θα σου απαντήσω, σε περίπου 20 μέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή