Χωρίς διάθεση εγγραφής (και τι να πρωτογράψεις άραγε), με την θλίψη των ημερών και έναν έφηβο νεκρό· θύμα μας. Γιατί στην χαύνωση, την αδιαφορία και την αποξένωση, βρίσκουν πρόσφορο έδαφος, τα χειρότερα στοιχεία που διαθέτει ο άνθρωπος στη δομή του.
Μία κοινωνία υλιστική με πλήρη αδιαφορία για τον προγραμματισμό του μέλλοντός της και πλήρη άγνοια της ιστορίας της - όσον αφορά στο τελευταίο, μοιάζει με συνειδητή επιλογή να συμβαίνει- τι άλλο μπορεί να προσφέρει στους εφήβους της, παρά τη θυσία τους. Έτσι αναίτια, μόνον για να αφυπνίζεται από το λήθαργό της λέγοντας ξαφνιασμένη « αλήθεια τι μου λες, σοκαριστικό!» και ξαναπέφτει το φίδι στον ύπνο του χωνέματος των πάντων.
Μπράβο μας άγρυπνοι φρουροί της δημοκρατίας των προγόνων, (άλλο τουριστικό παραμύθι και αυτό).
Καλά Χριστούγεννα κύριοι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου