Στο κράτος, που οι πολιτικοί ασχολούνται με μίζες και σκάνδαλα, ενώ το 70% - περίπου - του λαού ψηφίζει, εν γνώσει του, αυτούς τους πολιτικούς, ε! είναι ανέκδοτο να χύνεται τόσο σάλιο και μελάνι για την "κατάληψη" της Νομικής από μερικούς απελπισμένους.
Σε αυτό το κράτος, που υποθήκευσε τα εδάφη και τον λαό του, μας πειράζει το συμβάν των 230 μεταναστών που προσπαθούν να καταδείξουν το πρόβλημά τους με έναν ακραίο τρόπο.
Όταν διχάζεται ένας λαός, για μία έντονη και παρά τους νόμους διαμαρτυρία, τότε σημαίνει πως αυτός, δεν έχει σωτηρία.
Καταδεικνύεται η αντίδραση, ως κατακριτέα, άντε μετά να φωνάξεις για το ψωμί που σου στερούν και για την ελευθερία, που κίβδηλη σου μαθαίνουν στο σχολείο.
Επίσης, όταν στα κανάλια της τηλεόρασης, αυτούς τους βόθρους της ενημέρωσης, εμφανίζονται ως ομιλητές, με θέση και άποψη οι εκπρόσωποι του πλέον φασιστικού κόμματος που διαθέτουμε, τότε είμαστε χαμένοι.
Ενώ, σε λίγο καιρό, η λέξις "φασισμός" θ' απενοχοποιηθεί και σε λίγο περισσότερο χρόνο μπορεί να σημαίνει και αγία εξουσία.
Τότε, όσοι σκεπτόμενοι απομένουν, ακόμη, θα πρέπει να σκεφτούν πολύ σοβαρά την αυτοκτονία.
Επανερχόμενοι στο θέμα των μεταναστών.
Σε παλαιότερες δεκαετίες, υπήρχε ο χαρακτηρισμός, "Τρίτος Κόσμος", που περιέγραφε όλες αυτές τις χώρες που οι άνθρωποι, πεθαίνουν από πείνα και αρρώστιες. Χωρίς εμβολιασμούς, φάρμακα, περίθαλψη.
Με την πάροδο του χρόνου, ο χαρακτηρισμός ξεθώριασε και τώρα μιλούμε για χώρες και ουχί για σύνολα δυστυχίας.
Επίσης οι πόλεμοι και οι κλιματικές αλλαγές διεύρυναν τον Τρίτο Κόσμο και με τις ευλογίες Ρώσων και Αμερικανών προσετέθησαν χώρες που μέχρι πριν δεν υπήρχαν στον κατάλογο.
Αφγανοί και Πακιστανοί, είναι νέοι στον κατάλογο, μη αναφέρωντας την απέραντη Ινδία.
Κάπου σε ένα χωριό, στα μέρη που αναφέρουμε, μία τηλεόραση μπορεί να υπάρχει και να δείχνει, ας πούμε για παράδειγμα, τις τιμές συμμετοχής και διαμονής στο Davos της Ελβετίας.
Ακόμη και τις αμοιβές ποδοσφαιριστών, ηθοποιών, τηλεαστέρων και άλλων τινών ημιθέων του ανθρώπινου γένους.
Μετά την ενημέρωση, είναι απολύτως λογικό να αρχίσει, δειλά-δειλά στην αρχή και πιό δυναμικά στο μέλλον, μια μαζική μετακίνηση των πληθυσμών αυτών προς την γη της Επαγγελίας.
Αλλά εμείς κεκλεισμένοι σε τοίχους και φράχτες θα απωθούμε τους νεοβαρβάρους, έχοντας, ταυτοχρόνως την πεποίθηση ότι ζούμε ελεύθεροι.
Τελικώς η Ελευθερία και η αίσθηση αυτής είναι δύο, παντελώς διαφορετικά πράγματα.
Αυτά για σήμερα.
Σας χαιρετώ.
Σε αυτό το κράτος, που υποθήκευσε τα εδάφη και τον λαό του, μας πειράζει το συμβάν των 230 μεταναστών που προσπαθούν να καταδείξουν το πρόβλημά τους με έναν ακραίο τρόπο.
Όταν διχάζεται ένας λαός, για μία έντονη και παρά τους νόμους διαμαρτυρία, τότε σημαίνει πως αυτός, δεν έχει σωτηρία.
Καταδεικνύεται η αντίδραση, ως κατακριτέα, άντε μετά να φωνάξεις για το ψωμί που σου στερούν και για την ελευθερία, που κίβδηλη σου μαθαίνουν στο σχολείο.
Επίσης, όταν στα κανάλια της τηλεόρασης, αυτούς τους βόθρους της ενημέρωσης, εμφανίζονται ως ομιλητές, με θέση και άποψη οι εκπρόσωποι του πλέον φασιστικού κόμματος που διαθέτουμε, τότε είμαστε χαμένοι.
Ενώ, σε λίγο καιρό, η λέξις "φασισμός" θ' απενοχοποιηθεί και σε λίγο περισσότερο χρόνο μπορεί να σημαίνει και αγία εξουσία.
Τότε, όσοι σκεπτόμενοι απομένουν, ακόμη, θα πρέπει να σκεφτούν πολύ σοβαρά την αυτοκτονία.
Επανερχόμενοι στο θέμα των μεταναστών.
Σε παλαιότερες δεκαετίες, υπήρχε ο χαρακτηρισμός, "Τρίτος Κόσμος", που περιέγραφε όλες αυτές τις χώρες που οι άνθρωποι, πεθαίνουν από πείνα και αρρώστιες. Χωρίς εμβολιασμούς, φάρμακα, περίθαλψη.
Με την πάροδο του χρόνου, ο χαρακτηρισμός ξεθώριασε και τώρα μιλούμε για χώρες και ουχί για σύνολα δυστυχίας.
Επίσης οι πόλεμοι και οι κλιματικές αλλαγές διεύρυναν τον Τρίτο Κόσμο και με τις ευλογίες Ρώσων και Αμερικανών προσετέθησαν χώρες που μέχρι πριν δεν υπήρχαν στον κατάλογο.
Αφγανοί και Πακιστανοί, είναι νέοι στον κατάλογο, μη αναφέρωντας την απέραντη Ινδία.
Κάπου σε ένα χωριό, στα μέρη που αναφέρουμε, μία τηλεόραση μπορεί να υπάρχει και να δείχνει, ας πούμε για παράδειγμα, τις τιμές συμμετοχής και διαμονής στο Davos της Ελβετίας.
Ακόμη και τις αμοιβές ποδοσφαιριστών, ηθοποιών, τηλεαστέρων και άλλων τινών ημιθέων του ανθρώπινου γένους.
Μετά την ενημέρωση, είναι απολύτως λογικό να αρχίσει, δειλά-δειλά στην αρχή και πιό δυναμικά στο μέλλον, μια μαζική μετακίνηση των πληθυσμών αυτών προς την γη της Επαγγελίας.
Αλλά εμείς κεκλεισμένοι σε τοίχους και φράχτες θα απωθούμε τους νεοβαρβάρους, έχοντας, ταυτοχρόνως την πεποίθηση ότι ζούμε ελεύθεροι.
Τελικώς η Ελευθερία και η αίσθηση αυτής είναι δύο, παντελώς διαφορετικά πράγματα.
Αυτά για σήμερα.
Σας χαιρετώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου