Και να θέλεις ν' αγιάσεις δε σ' αφήνουνε

Αντιγράφω από το "Θέμα", και σχολιάζω.
«Μας κάνει  εντύπωση το γεγονός ότι δεν θέλουν να αφήσουν πίσω τους δείγμα DNA. Αυτό δείχνει ότι στα αρχεία της Αστυνομίας υπάρχει δείγμα του DNA τους και φοβούνται τη σύλληψη», τονίζει αξιωματικός της Αντιτρομοκρατικής και προσθέτει:  «Γι’ αυτό τον λόγο καίνε τα αυτοκίνητα και αποφεύγουν να αφήσουν πίσω τους οποιοδήποτε αντικείμενο».  
Ενώ άμα δεν υπάρχουν αρχεία με το γενετικό σου υλικό, αφήνεις στοιχεία πίσω γιατί δε φοβάσαι τη σύλληψη και πρέπει, τέλος πάντων, να γνωριστείτε με την αντιτρομοκρατική.
Το savoir  vivre του τρομοκράτη.
Αλοίμονο, τι λογική!




Κρυφά χειρόγραφα του Κάφκα, γίνονται γνωστά, αφού ανοίχθηκε η θυρίδα σε τράπεζα, όπου φυλασσόταν.
Και ξεκινά μια δικαστική διαμάχη μεταξύ κληρονόμων και Ισραηλινού κράτους.
Δρυός πεσσούσης πας ανήρ ξυλεύεται.
Αλλά,  το Ισραήλ τι σχέσει έχει με τέτοιους καλλιτέχνες και τα έργα τους;
Αυτοί, ίσα, ίσα, που καυτηριάζουν - σχολιάζουν, καθεστώτα και πολιτικές που ακολουθεί το ίδιο.
Ας αφήσει καλύτερα στους κληρονόμους τα έγγραφα. Μπορεί να έχουν καλύτερη τύχη.




Το άρθρο της κας Βαγιάννη, μάλλον, πολλοί από εμάς το διάβασαν. (Ένας από μας)
Αλλά, είναι κάπως περίεργο να εκφράζεται με τέτοιο τρόπο, η συντάκτης του, στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή.Σε μία εποχή και σε ένα κράτος, που κυριαρχεί η πτώση των αξιών και κάθε στοιχειώδους ηθικής αρχής, το τί ακριβώς συμβαίνει μεταξύ ορισμένων δημοσιογράφων, ευτυχώς - οι αμύητοι - δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Είναι άραγε τόσο άκυρη (όχι η στιγμή);
Δεν τολμούσε, όσο ζούσε ο εκλιπών, να του κάνει απ' ευθείας επίθεση;
Ή τι άλλο;
Το ζήτημα, είναι πως η χρονική ακυρότητα του άρθρου, αναιρεί τις προθέσεις της κας Βαγιάννη.