Καταστρέψαμε τον φυσικό πλούτο, κατασπαταλήσαμε τον ορυκτό, μολύναμε τον αέρα, διαλύσαμε την οικονομία με αρπακτικές μεθόδους, μεγαλώσαμε αυτά τα παιδιά μέσα στην ευμάρεια (σχετικό αυτό), σε μία φούσκα καλής ζωής, διαλύσαμε το κράτος για να φτάσουμε τώρα να τους πούμε, ότι δεν έχουν μέλλον.
Θα πεινάσουν, θα διψάσουν, πιθανότατα θα πολεμήσουν - από την αποσταθεροποιήση που όλοι ξέρουμε πως φέρνει η οικονομική διάλυση των κοινωνιών- θα γίνουν μετανάστες λόγω κλίματος. Αλλά μας πειράζει που ξεσηκώνονται και καταστρέφουν, μας ενοχλεί να διαδηλώνουν οι νέοι και να παραλύουν τα πάντα σχεδόν. Το θεωρούμε ασυγχώρητο λάθος που φτύνουν κατάμουτρα εμάς και το σύστημα που φτιάξαμε για ζήσουν αυτοί.
Πολύ καλά λοιπόν, οι αλυσίδες μένουν για να τους περάσουμε στο λαιμό και τα λιοντάρια που θα τους κατασπαράξουν.
Μπράβο Ιούλιε!
Δεν θα είναι η πρώτη γενιά που μπορεί να αναγκαστεί να μεταναστεύσει. Οι προηγούμενες ξεκίνησαν δίχως παιδεία, δίχως χρήματα ξυπόλυτοι, πήγαν στη ξενιτειά, πείνασαν μα δεν κατέστρεψαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι τωρινές γενιές διεκδικούν, πολλά αιτήματα είναι δίκαια (όπως ότι αφορά την παιδεία) άλλα δεν είναι αφού σε καμία γενιά δεν εγγυήθηκαν οι προηγούμενες πως θα της βρουν δουλειά. Αυτός δεν είναι ο λόγος που προηγούμενες γενιές οδηγήθηκαν στην μετανάστευση????
Καλές γιορτές εύχομαι
με υγεία και ειρήνη για όλο τον κόσμο
Αυτή η παράμετρος είναι απόλυτα σωστή και κρύβει μία θετική ματιά ως προς την αντιμετώπιση του ταξιδιού της ζωής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα με την άποψή σου, εκτός από μία λεπτομέρεια.
Η δική μου γενιά, σε μεγάλο βαθμό, αλλά κυρίως η τωρινή μεγαλώσαμε μακρυά από το φόβο της πείνας και της ανασφάλειας του μέλλοντος.
Το μεγάλο λάθος, τουλάχιστον στην Ελλάδα, είναι, πως εμείς μεγαλώσαμε τους νέους ανθρώπους με πλήρη αυτάρκεια και κυρίως πλήρη εξάρτηση από τα υλικά αγαθά.
Στην υλικία των δεκαέξι χρονών, στις γενιές των παππούδων και του πατέρα μου -και στις επαρχίες όμως- οι έφηβοι ήταν αρκετά ώριμοι και σε λίγο μεγαλύτερες ηλικίες ανελάμβαναν τη ζωή τους.
Επίσης, ο τωρινός άνθρωπος, είναι περισσότερο σκεπτόμενος και επομένως πιο διστακτικός και φοβισμένος παράλληλα.
Ένα μειονέκτημα του Ελληνικού τρόπου ζωής, είναι πως ο νέος άνθρωπος δεν φεύγει από το σπίτι του, ν' ανοίξει πανιά.
Κλείνοντας, θέλω να επισημάνω ότι στο άρθρο μου, όχι επιτυχώς ίσως, ήθελα να επισημάνω πως δεν μπορεί μια κοινωνία να μεγαλώνει τις νέες γεννιές τις με επιτυχία, όταν η ίδια προτάσει την διαφθορά, την ανοργανωσιά και την ατιμωρησία -μιλάμε για πάνω από τριάντα χρόνια τώρα.
Χαιρετώ με ευχές και ευχαριστίες για την επίσκεψη και το σχόλιο.